Kiss Kiss Bang Bang

‘Schrijver en regisseur Shane Black liet zich inspireren door de film noir en oude detectiveromannetjes, die hij in zijn jeugd verslond terwijl hij ze eigenlijk (nog) niet mocht lezen.
Die inspiratie is terug te zien in de film.
Geheel in de stijl van detectiveverhalen uit de jaren ’40 en ’50 vallen er al snel een paar ogenschijnlijk onverklaarbare doden, wordt de plot steeds ingewikkelder en is de ontknoping vrij vergezocht.
Dat laatste stoort absoluut niet, dankzij de flair waarmee deze gebracht wordt.
Robert Downey Jr. en Val Kilmer acteren met eenzelfde flair, en samen zijn ze goed voor heel wat leuke momenten.
Beiden combineren een fantastische uitstraling met veel energie en een feilloze timing.

Downey Jr. speelt Harry Lockhart, een kruimeldief die door stom toeval een baan als acteur krijgt aangeboden. Voor een rol als detective moet hij een tijd optrekken met de door Kilmer gespeelde échte privé-detective ‘Gay’ Perry van Shrike.
Het contrast tussen diens keiharde machismo en zijn openlijke homoseksualiteit is voer voor meerdere grappen, die nooit smakeloos worden.
Clichés rondom beide kanten van Perry’s persoonlijkheid worden op luchtige wijze bespot.
De leukste tegenstelling is echter die tussen de onhandige optimist Harry en de cynische, ervaren Perry.
Al snel raken de twee verwikkeld in twee verschillende, zeer gecompliceerde zaken waarbij in korte tijd meerdere lijken verschijnen.
Perry ergert zich voortdurend aan de manier waarop Harry hiermee omgaat, en dan nog wel het meest aan het feit dat de ex-dief zich voordoet als detective om zo indruk te maken op een oude schoolliefde.
Zij kwam naar Los Angeles, op zoek naar de wereld van Johnny Gossamer, een detective uit een serie fictieve pulpromannetjes met titels als Straighten Up and Die Right.
In deze boeken loste hij altijd twee zaken op, die schijnbaar niets met elkaar te maken hadden.
De titels van de zes hoofdstukken waarin de film is opgedeeld, zijn trouwens allemaal afkomstig uit boeken van Raymond Chandler, wat natuurlijk ook geen toeval is.
Die hoofdstukken worden aan elkaar gepraat door een smakelijke voice-over van Downey Jr., zoals dat natuurlijk hoort bij dit soort verhalen.
De verteller heeft echter meer controle over de film dan gebruikelijk.
Zo zet hij meerdere malen het beeld stil tussen twee frames (waarbij dus de onderkant van een beeldje bovenin, en de bovenkant van het volgende beeldje onderin zichtbaar is, gescheiden door een balk in het midden).
Dit heeft een vervreemdend effect, net zoals de epiloog.

De grappen, het leuke, complexe verhaal en de uitstekende acteurs zullen een blijvende indruk achterlaten; het zijn die factoren die van Kiss Kiss Bang Bang zo’n verdomd leuke misdaadkomedie maken. ‘

ik vond het een erg goede film, ik heb er met veel plezier naar gekeken.
het is echt een aanrader wat mij betreft, dus, gaat het zien gaat het zien!
=)