Enola Vajen Windekind

Sinds 8 weken hebben wij er een nieuw lid van onze roedel bij!
Ik heb het over een gladharige, rode, standaard teckel-pup van nu 16 weken.
Mensen die mij langer kennen zullen denken ‘dat zagen we niet aankomen bij haar, een Teckel!?’.
Maar je moet weten dat ik ze altijd al lekker dwars heb gevonden,
met die korte pootjes en die lange rug.
Net zoiets als de mooiheid van een Citroën CX of een oude Saab, of een Ierse Wolfshond.
Afijn, de fascinatie voor Teckels werd sterker sinds een jaar of twee.
Dus toen ik had besloten dat ik weer een hond wilde om o.a lekker mee te wandelen,
was de keus snel gemaakt, en toen ik dit toetje op internet zag was ik dus meteen verkocht:

 Ik heb haar Enola Vajen Windekind genoemd.
Enola omdat ik die naam al jaren in mijn hoofd heb voor een eventuele dochter,
maar bij gebrek aan zwanger worden heb ik de naam nu gegeven aan mijn hondenmeisje.
Roepnaam; Nola
Vajen omdat haar Noorse moeder zo heet, en ik dat ook een hele mooie naam vind.
Windekind omdat Nola helemaal gek is op de wind;
als het hard waait gaat ze als een bezetene rondrennen met die geweldige lange flapper-oren.
Of zoals ze in de fietsmand zit met haar snoet omhoog in de wind en haar oogjes bijna dicht van genot als ik van een berg af fiets.

De drie katten moesten erg wennen aan haar en haar ‘jachtinstinct’.
Maar nu zijn we al een tijdje op het punt dat ze elkaar redelijk tolereren.
Het contact tussen Nola en onze jongste kat Zev (1 jaar oud) is al wel geweldig, ze hebben elkaar gevonden in het samen spelen.|

Ik ben zo blij met Nola!
Ik denk dagelijks meerdere malen; ‘wat een lekker wijfie is ze toch!’.

Goed, jullie zijn weer op de hoogte =)!
Dan sluit ik hier af met een ander filmpje van mijn meisje:

___________________