stout
Geplaatst op: februari 20, 2005 Hoort bij: rondstruinterrein 14 reactieshet mag niet
maar volgens mij heeft iedereen, de paus daargelaten,
het ooit in zijn leven wel eens gedaan !
je komt uit de trein
blij dat je eindelijk thuis bent
alleen nog dat stukkie naar huis fietsen
en wat blijkt,..fiets weg!
eerst vloek je heel hard
dan kijk je goed om je heen, misschien is hij verplaatst door een of andere randdebiel
maar neen,..hij is echt weg
kut
wat nu
lopen ?
nope
nonchalant ga je rondlopen tussen de fietsen die er nog wél staan
ondertussen begint je fatsoen tegen je aan te ouwehoeren,
‘dat moet je niet doen, jij baalt zelf ook dat die van jou weg is.
en wat jij niet wilt dat jou geschied, doe dat ook een ander niet,..’ en meer van dat soort fijne lulligheden
hé, daar staat er eentje niet op slot !
oke, het is een oudje, maar dat was die van mij ook
nog ff erg ik-weet-van-nikserig om je heen kijken en hup daar ga je
onderweg naar huis smoezen verzinnen,
voor het geval je zodadelijk door de politie wordt aangehouden.
thuis, de volgende dag, nog even controleren of er geen nummers in gegraveerd zijn
en klaar is Kees
en geef toe,
na een kilometer of 5 te hebben gefietst op de nieuwe, voelt ie ook al echt als zijnde van jou !
het wordt vast druk in de hel denk ik,…maar wel gezellig 
Planet M. 
@henny
jamaarrrrr jij fiets nooit….das nie eerlijk !!
LikeLike
ik moet toch eerlijk bekennen dat ik nog nooit een fiets heb gejat
LikeLike
gnhegnhegnhe ende gniffel, goede plan 🙂
LikeLike
tsja, in Amsterdam is er een betere manier: spring de gracht in, haal diep adem en voor je het weet kom je met een mooie gewassen fiets boven, als de eigenaar zijn waterfiets mist geef je hem natuurlijk wel eerlijk terug, bijna net zo goed als het witte fietsenplan, toch? hehe
LikeLike
zelfde verhaal als frankzelf
niet de zelfde fiets
over mijn actie is wel nog een artikel over verschenen in het plaatselijk suffertje
LikeLike
Ik zeg toch Miriammeke, NOG niet! 😉 Wat niet is kan nog komen. Ben een keer vergeten een fiets van mijzelf op slot te zetten en uiteraard was deze gejat toen ik op het station kwam. Eigen schuld dikke bult en vond het toen niet gepast een andere terug te jatten. Verder nog niet in een situatie gekomen waarin een tweewieler nodig was. Oh ja en God bestaat niet.
LikeLike
mijn eigen gejatte fiets weer teruggejat, stond na een half jaar weg ineens nog geen 100 meter van huis.
Aan agent gevraagd wat te doen, die zei: wachten tot de eigenaart weer terugkomt.
Mooi niet zei m’n pa, en terecht, ik was de eigenaar.
Fiets later weer opnieuw gejat.
Was een hele mooie omafiets met trommelhandremmen.
LikeLike
Ja, ik ook, nadat de mijne voor de tigste keer gejat was. Uiteraard werd ook die weer gepikt. Nadien nooit meer gedaan wegens ‘verantwoordelijkheid, nette job’ en verliezen van die job als ik op zoiets betrapt zou worden blablabla.
Geen sloten meer, goed idee, maar de bezitsdrang van sommige nitwits maakt dat inderdaad onmogelijk vrees ik.
LikeLike
@Xan
och och, hij weer niet…alles wat god verboden heeft,..maar een fiets stelen nee !!
😉
(ps. bestaat god ?)
LikeLike
Fiets nog niet… wel eens een ventieltje omdat iemand de mijne geleend had!
LikeLike
Ik beken: 1 x gedaan na een avondje stappen.
LikeLike
jawel, alhier was dat, maar dat werd om zeep geholpen door de gebruikers zelf: die gingen ze namelijk op slot zetten…..
LikeLike
is dat niet ooit al eens geprobeert, met die witte fietsen ofzoiets ?
LikeLike
*ontwerpt integratietrajecten*
een hollandse sport bij uitstek: fietsen jatten! een beetje hollander heeft dit op zijn conto staan en de sport dient dan ook opgenomen te worden in elk integratietraject, wellicht onder de noemer ‘proletarisch winkelen’ of ‘leen-eens-een-fiets’
het grappige is dat als iedereen het gaat doen, alle sloten naar de prullenbak kunnen en op elke hoek van de straat een fiets klaar zal staan
(zou er iemand in weblogland eenzelfde log geschreven hebben……….)
LikeLike