eigenlijk zonder woorden…


Sommige mensen hebben het in zich om,
door gewoon te zijn zoals ze zijn,
mij even al het wereldleed te doen vergeten
en me bewust te maken van al het mooie in dit universum.

Pleun, Yndra en Oblomov

jullie staan boven aan mijn lijst om mee te mogen naar de Hemel.
ik heb jullie lief.

Miriam


6 reacties on “eigenlijk zonder woorden…”

  1. miriam schreef:

    * ik glimlach, en ben ontroerd*

    Like

  2. Pleun schreef:

    Myrdin, je hebt me (wederom) in mijn hart getroffen.

    Al wat mooi is, kome u toe.

    Like

  3. oblomov schreef:

    *zet sonneveld-immitasiestem-op*
    ik vind deze ook wel aardig !

    Like

  4. Yndra schreef:

    Wow! Het is wederzijds.
    🙂
    Probeerde ook een liedje tezingen (mooi Oblomov ) maar kon niks toepasselijks vinden. Wel dit: http://home.wanadoo.nl/tigch/sonneveld/onzekat.htm
    Wist niet dat ie daar een liedje over had.

    Like

  5. oblomov schreef:

    *doet er een schepje bovenop met een tekst van L. Nijgh, gezongen door Liesbeth en Ramses*

    Mijn hemel blauw met gouden harp
    Mijn wolkentorens, ijskristallen
    Kometen, manen en planeten, aah alles draait om mij
    En door de witte wolkenpoort tot diep onder de golven
    Boort mijn vuur, mijn liefde, zich in de aarde
    En bij het water speelt een kind
    En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach

    ‘k Hou van je warmte op mijn gezicht
    Ik hou van de koperen kleur van je licht
    Ik geef je water in mijn hand
    En schelpen uit het zoute zand
    Ik heb je lief, zo lief

    Ik scheur de rotsen met mijn stralen
    Verhoog de meren in de dalen en
    Onweersluchten doe ik vluchten, aah als de regen valt
    Verberg je ogen in een hand
    Voordat m’n glimlach ze verbrandt
    M’n vuur, m’n liefde, mijn gouden ogen
    ’t Is beter als je nog wat wacht
    Want even later komt de nacht en schijnt de koele maan

    De nacht is te koud, de maan te grijs
    Toe neem me toch mee naar je hemelpaleis
    Daar wil ik zijn alleen met jou
    En stralen in het hemelblauw
    Ik heb je lief, zo lief

    Als ik de aarde ga verwarmen
    Laat ik haar leven in m’n armen
    Van sterren weefde ik het verre, aah het noorderlicht
    Maar soms ben ik als kolkend lood
    Ik ben het leven en de dood
    In vuur, in liefde, in alle tijden
    M’n kind ik troost je, kijk omhoog
    Vandaag span ik mijn regenboog
    Die is alleen voor jou

    Nee nooit sta ik een seconde stil
    ‘k Wil liever branden neem me mee
    Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
    Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
    Geen leven dat ik niet begon
    En vliegen langs jouw hemelbaan
    Je kunt niet houden van de zon
    Ik wil niet meer bij jou vandaan

    Ik heb je lief, zo lief
    Ik heb je lief, zo lief

    Like

  6. oblomov schreef:

    *met brok in keel*
    het is erg moeilijk om 1,59 meter aan humor en 75 kilo aan myrdin-belevingswereld-plezier te weerstaan, dus waarom zou ik !!

    Like


Plaats een reactie