Voor Mies & Zaskar

Zijn er poezen in de hemel ?

God is goed.
De zon en de zee heeft hij geschapen,
de ochtendstond met het goud in de mond, het heerlijk tintelen in je buik toen je als kind iets stouts deed, de voldoening nadat je een roddel hebt verspreid, het lelietje-van-dalen en bovenal : de poes.

Niet de mens maar de poes is god’s meesterwerk, met een maximum aan moeilijke verbindingen,
subliem politoerwerk en een revolutionaire vering.
Net als bij de oude gilden heeft zo’n meesterstuk maar een doel: een meesterstuk te zijn.
Waar het verder voor dient, is een tweede.
Een kostbaar kleinood.
Het neusje zonder de zalm.
Een poes hoeft niet te kunnen wassen of strijken.
Een poes is je vrouw niet, een poes is je maitresse.
Met een poes voel je je in de hemel.
De vraag is of dat kan.
In de hemel zijn geen dieren.
Volgens de openbaring van Johannes duldt God op Zijn troon alleen het lam.
Andere dieren hebben in de hemel geen toegang.
Voor dwregkonijntjes, krokodillen, vlinders of Zuidoost-aziatische zoetwaterkogelvissen is er geen plaats, zelfs niet voor het ezeltje dat Jezus en zijn moeder door de woestijn heeft gebracht.
Dieren en planten zijn volgens de kerk slechts geschapen als decor voor het menselijk toneel.
Zodra het toneelstuk bij het laatste oordeel is afgelopen, kunnen decors en rekwisieten voorgoed worden opgedoekt.
Zodoende hebben we in de hemel geen last van vlooien, teken, tapijtkevers, kakkerlakken en honden.
Hond en hemel sluiten elkaar uit.
Maar zonder poes wordt het ook niks.
Wat moet je in een hemel zonder je maitresse?
Of op aarde.
In de Bijbel wordt zelfs op aarde al van geen kat gerept.
De gekste beesten kom je in de Bijbel tegen, van pratende slangen tot mensenetende walvissen, maar poezen ho maar.
Geen wonder dat ons land ontkerkelijkt.
Wie leest er nu een boek waar geen poes in voorkomt?
Of is er een vertaalfout gemaakt, als bij zoveel Bijbelse dieren?
Is de poes die wel op aarde maar niet in de hemel voorkomt verward met een wezen dat wel in de hemel leeft maar niet op aarde?
Nergens staat geschreven dat engelen in witte soepjurken rondvliegen op bordkartonnen vleugels.
Misschien hebben engelen wel een zachte vacht met een lange staart, spelen ze geen harp, maar spinnen ze en heb je behalve zwarte ook rode lapjesengelen.
Zouden er dan toch poezen in de hemel zijn?
Mijn hele leven ben ik hier benieuwd naar geweest.
Ik kon dan ook nauwelijks wachten met doodgaan.
Mijn laatste adem blies ik uit met een zucht van verlichting.
Eindelijk zou ik het best bewaarde geheim van de hemel ontraadselen.
De tocht duurde langer dan ik dacht, maar na een tijdje meende ik de hemel al te kunnen ruiken,
zoals vroeger met je moeder in de duinen vanuit de verte al de zee.
Een laatste wolk,
een laatste nevelflard
en daar was ze dan, de hemelpoort!
Groot en met veel gouden krullen, zoals ik me altijd had voorgesteld.
Gespannen liet ik mijn blik van boven naar beneden glijden.
En ja hoor, het zat er,
rechts onderin de hemelpoort :
een prachtig poezenluikje.

God is goed.
Maar gek is Hij zeker niet.
je doet toch zeker niet elke keer weer die hemelse poort open !

____

(door : Midas Dekkers)